Naby Keita, tërë fëmijërinë e kishte kaluar duke veshur fanellën e Liverpoolit e duke luajtur futboll zbathur në fushat e Guineas. Mirëpo pas një kohe ëndrra e tij u realizua. Ai iu bashkua Liverpoolit tri vite më parë.
Ai luan si mesfushor dhe është vrapues i palodhur e lojtar i talentuar.
Mirëpo rruga deri te Redsat, nuk ka qenë gjithmonë e lehtë. Ai është rritur në një mjedis të varfër dhe të pasigurt politikisht. Keita ka lindur në Conakry në Guine, ku ka luajtur shpesh këmbëzbathur.
Është ai terren që e ka bërë Keitan konkurrentin që është, i uritur për të arritur majën, pavarësisht se çfarë e pengon.
“Ne luajtëm me gjithçka që mundëm dhe nuk do të kisha asgjë në këmbë, ose ndonjëherë do të luaja me këpucë të vjetra dhe të dëmtuara”, ka thënë ai për Goal.
“Unë nuk kisha atlete dhe fanella të çmuara futbolli që m’u dhanë. Gjithçka më ka ndihmuar të përgatitem më mirë për çdo gjë tani si profesionist dhe gjithashtu nuk kam frikë nga asgjë në fushë”.
“Isha mjaft i vogël dhe kështu më duhej të luftoja për gjithçka: mundësinë për të luajtur, për topin, për të marrë respekt dhe kjo është arsyeja pse as makinat nuk mund të më ndalonin”.
“Pikërisht nga vjen agresioni në lojën time, i cili është kaq i rëndësishëm për pozicionin tim”.
Në moshën 12-vjeçare ai filloi ta shikojë Ligën Premier në televizion dhe e kuptoi që donte të luante në nivelin më të lartë.
“Ishte e pamundur ta bëja atë në shtëpi, kështu që ishte e qartë se do të më duhej të provoja veten në Evropë”, zbuloi ai.
“Isha i vendosur të bëhesha futbollist, jo vetëm sepse e doja lojën, por kështu mund të siguroja për familjen time”.
Për ironi, Keita tashmë ka veshur një fanellë të Liverpoolit . Shokët e tij të gjithë e ndoqën klubin me besim dhe babai i tij është një mbështetës i madh.
“Babai im është një fans i madh! Me sa mbaj mend, ai ka folur për ta. Para se ta dija se çfarë ishte Liverpool si fëmijë, ai ishte i zemëruar me ta”.
“Sigurisht, kur mësoi për interesimin e tyre dhe kur u arrit marrëveshja për sezonin e ardhshëm, ai ishte i kënaqur. Ai donte të fliste për Stambollin, Steven Gerrard dhe çdo lojë tjetër të madhe apo lojtar të klubit”.
Pas një kohe, Keita u nis për në Francë, ku filloi disa prova, por që nuk qenë të suksesshme. E ky refuzim nuk e ndali atë që të provonte mundësi tjera.
Keita ka thënë që ishte kohë e vështirë sepse kishte dyshime nëse do t’ia dilte ndonjëherë.
“Ju keni ëndrrën tuaj brenda distancës prekëse, pastaj ajo realizohet dhe ju duhet të filloni përsëri nga fillimi. Unë kurrë nuk kam qenë i ekspozuar ndaj anës profesionale të lojës. Unë nuk u rrita në akademi, gjithçka që dija ishte nga rruga. Unë do të merrja topin, do të vrapoja me të, do të tregoja një aftësi për të kaluar një lojtar dhe për të shënuar”.
“Gjatë këtyre provave, trajnerët më kërkonin të bëja gjëra për të cilat nuk kisha dëgjuar kurrë! Ata përdornin terma futbolli që unë nuk mund t’i kuptoja dhe jepnin udhëzime për të cilat nuk kisha asnjë ide”.
“Nuk dija për taktikat dhe kur më refuzuan, më treguan”.
Shkëlqimin e parë, Keita, e dha në Le Mans, ku e nënshkroi kontratën në moshën 18-vjeçare, por aty udhëtimi mbaroi shpejtë, si pasojë e falimentimit.
Guineani iu rekomandua ish-mesfushorit të Hibernian, Frederic Arpinon, i cili ishte drejtor sportiv për FC Istres, me qendër në Francën Jugore.
Keitas iu ofrua më pas një fazë testuese dhe ai menjëherë bëri përshtypje. Ai u regjistrua menjëherë në skuadër.
Brenda një viti, ai e gjeti veten në klubin austriak Red Bull Salzburg duke luajtur së bashku me Sadio Manen dhe u bashkua me të në Anfield edhe një herë.
“Ai më ndihmoi me gjithçka – gjuhën, krijimin e miqve, të kuptuarit e klubit dhe qytetit”.
“Salzburgu më përmirësoi si lojtar dhe mësova aq shumë atje, mora një edukim vërtet taktik”.
“Sadio ishte i rëndësishëm për mua, ai është akoma! Për mua, ai është vëllai im i madh. Atij i pëlqen shumë të mësojë gjëra të reja, të përmirësohet dhe të shtyjë veten dhe ne jemi të njëjtë në këtë mënyrë. Ai është një shembull i mirë për mua”, ka shtuar më tej ai.
