Fëmijë të sëmurë, të strehuar në bodrume e që dëshirojnë të kthehen në shtëpi ose të ikin nga raketat që po vërshojnë mbi qiellin e kryeqytetit.
Nadia Tymoshchuk është e etur që të përfundojë edhe një raund tjetër i trajtimit të kancerit, në mënyrë që të mund të shkojë në shtëpi dhe të përqafojë vëllain dhe motrën e saj.
“Më mungojnë shumë. Isha e inatosur me ta sepse ishin shumë të zhurmshëm dhe nuk mund ta duroj zhurmën”, tha 14-vjeçarja për Al Jazeera në bodrumin e Spitalit të Fëmijëve në kryeqytetin ukrainas, Kiev.
Ajo po lufton me gliosarkoma, një lloj i rrallë i kancerit malinj të trurit, që nga viti 2019.
Por kohët e fundit ajo mori metastaza dhe metastazat filluan të shtypnin veshkat e saj. Nadia u shtrua në spital për trajtim renal më 9 shkurt, ku pastaj gjeti veten në bodrumin e spitalit të mbrojtur nga raketat pasi Rusia nisi pushtimin në shkallë të plotë të Ukrainës.
Nëna e saj Maryna tha se ata kanë qëndruar për “tetë apo nëntë ditët e fundit” në një dhomë të vogël të ndriçuar nga llambat luminescente të ndezura fshehurazi, së bashku me dhjetëra pacientë të tjerë.
Shumë punonjës shëndetësorë kalojnë netët këtu gjithashtu. Hyrja e spitalit në qendër të Kievit drejtohet nga një roje me një pushkë gjuetie.
“Ne jemi të sëmurë dhe të lodhur duke u ulur këtu“, i tha Maryna Al Jazeera ndërsa ishte ulur në shtratin e vajzës së saj me tre dyshekë dhe e mbuluar me një batanije.
Çdo ditë në spital është një ditë e errët pa rreze dielli, e karakterizuar nga procedura mjekësore, pushimet e vakteve dhe dhimbje dhimbshme.
“Ajo kishte aq shumë dhimbje, ajo ishte shtrirë e tëra e tronditur“, tha Maryna.
