image A mund të shkojnë në luftë Greqia dhe Turqia

Evropë

A mund të shkojnë në luftë Greqia dhe Turqia

news image

Lista e vendeve që vuajnë nga agresioni turk është e gjatë. Turqia pushton një të tretën e Qipros. Ajo ka përdorur F-16 dhe Forcat Speciale kundër armenëve.

Zyrtarët irakianë thonë se Turqia tani ka krijuar 68 poste në territorin e saj, duke filluar nga madhësia nga postet e vogla në nivel togash deri te një bazë me madhësi të plotë. Forcat Ajrore Turke bombardojnë Irakun çdo natë. Turqia pastron etnikisht zona të tëra në veri të Sirisë. Marrja e tokës së saj detare do t’i bënte krijuesit e linjës Nine-Dash Line të Kinës të skuqeshin.

Në këtë sfond, kërcënimet në rritje të Presidentit Recep Tayyip Erdogan kundër Greqisë duhet të alarmojnë. Në të vërtetë, tensioni midis dy anëtarëve të NATO-s nuk është asgjë e re dhe i paraprin sundimtarit merkur të Turqisë për dekada.

Së pari, Erdogan është haptazi revanshist. Ai kërkon të rishikojë – gjithmonë në favor të Turqisë – Traktatin shekullor të Lozanës që vendosi kufijtë e Turqisë me Greqinë dhe Bullgarinë. Ai pretendon në mënyrë të rreme se Greqia shkel marrëveshjet e çmilitarizimit.

E thënë thjesht, Turqia po shkel hapësirën ajrore greke dhe po pushton territorin qipriot, dhe jo anasjelltas. Sekretari i Shtetit Anthony Blinken duhet ta bëjë të qartë këtë. Ekuivalenca morale dhe gënjeshtra nuk janë bazë për paqen dhe drejtësinë.

Së dyti, ekonomia e Turqisë po rrëzohet. Erdogan u ngrit në pushtet dy dekada më parë në sfondin e pakënaqësisë së gjerë me inflacionin, dobësisë së lirës turke dhe korrupsionit të elitës në pushtet. Sot, inflacioni kalon 80 për qind, lira turke ka humbur më shumë se 80 për qind të vlerës së saj gjatë pesë viteve të fundit dhe Erdogan dhe familja e tij, e pashpjegueshme me asnjë mjet ligjor, janë bërë miliarderë. Për shkak se Erdogan ka ushtruar kontroll diktatorial mbi Turqinë dhe ka rrëzuar, burgosur ose margjinalizuar çdo opozitë efektive, ai nuk mund të shmangë përgjegjësinë për gjendjen e rëndë të Turqisë. Në vend të kësaj, ai kërkon një krizë për të shpërqendruar. Marrja e ishujve grekë dhe guximi i Athinës për të vepruar do të ishte devijimi i përsosur.

/GazetaSinjali/