Pezullohet nga detyra pedagogu Denis Himçi i cili u shoqërua dhe ndalua sot nga policia pas transmetimit në emisionin Stop të video përgjimit ku ai dëgjohej qe i kërkonte raport intim një studenteje në këmbim të kalimit në disa provime.

Lajmin e ka bërë me dije në një reagim sot Rektorati i Universitetit të Elbasanit, “Aleksandër Xhuvani”, ku thuhet se “ka marrë menjëherë masën e pezullimit nga detyra të pedagogut Denis Himçi. Masa e pezullimit nga detyra do të jetë në fuqi deri në zbardhjen e plotë të çështjes”.

NJOFTIM PËR SHTYP

Nëpërmjet Komunikatës për shtyp të Drejtorisë Vendore të Policisë së Shtetit, Elbasan, të datës 18.09.2019, jemi vënë në dijeni për ndalimin e punonjësit të Universitetit të Elbasanit, “Aleksandër Xhuvani”, Denis Himçi, me detyrë personel akademik në Departamentin e Gjuhës Frënge dhe Italiane, të Fakultetit të Shkencave Humane, pas transmetimit të pamjeve filmike në emisionin investigativ “Stop” të mbrëmjes së datës 17.09.2019.

Universiteti i Elbasanit “Aleksandër Xhuvani” ka marrë menjëherë masën e pezullimit nga detyra të pedagogut Denis Himçi. Masa e pezullimit nga detyra do të jetë në fuqi deri në zbardhjen e plotë të çështjes.

Universiteti i Elbasanit “Aleksandër Xhuvani” shpreh qëndrimin e tij zyrtar se distancohet ndaj çdo sjelljeje të ulët e të padenjë, e cila cënon figurën e personelit akademik dhe imazhin e këtij institucioni të arsimit të lartë.

Universiteti i Elbasanit “Aleksandër Xhuvani” është i hapur dhe shpreh gatishmërinë për të bashkëpunuar me organet e drejtësisë deri në zbardhjen e plotë të çështjes.

Universiteti i Elbasanit “Aleksandër Xhuvani” falenderon emisionin investigativ “Stop” për kontributin e dhënë në evidentimin e rasteve të sjelljeve të padenja që cënojnë imazhin e universiteve shqiptare.

R E K T O R AT I

PERGJIMET 

Takimi  i parë:

Studentja 1- Hë re erdhe? 5 minuta,- tha.

Studentja 2- Më fal! Po ça kanë me mua?

Profesori- Për ty po ju them unë, por ja s’kam gjë.

Studentja 2- Po unë harrova.

Profesori- Të lutem! Në qoftë se ke nda mendjen të vish të kalosh provimet, duhet me fillu! Sot është e enjte, nesër e premte, nuk e di sa orë keni ju. Nga e hëna ti duhet të vish të bësh, jo një ditë, por asnjë orë!

Studentja 2- Hm…

Profesori- Duhet të jesh në kontakt ktu, të shohim ça do bajmë, unë e kam sinqerisht të shohim si do ta rregullojmë, që të dalim, se me kto të dyja mbarova punë unë, të dal te ty.

Studentja 2- Po ikni pastaj goca!

Profesori – Prit o, ta mbaroj! Do ikim, do çohemi të gjithë.

Studentja 2- Futuni në mësim!

Profesori- Atëherë, ti ke vetëm një avantazh, që të do Zoti shumë dhe kur të do Zoti shumë, përkthehet, që ti ke fatin, që Dajana ka mungu gati gjithë semestrin e dytë, pak a shumë njësoj si ty, kur numëron notat dhe për shkak të gjendjes shëndetësore më tha, që Dajana me vendim të departamentit, do e fusin. Dëgjon apo s’dëgjon? Pse më duket sikur dhe ty të do Zoti sot. Të njëjtën gjë do bësh edhe ti, ti nuk do thuash, që shiko bëra qejf, të thuash kshu, të mbushësh dynjanë!

Studentja 1- Kam pas probleme shëndetësore.

Profesori- Kam pas probleme shëndetësore, ika në Itali.., të gjithë rrejnë. Ika jashtë shtetit, u vizitova, dyshojshim, futja më kot dyshojshim për sëmundje të keqe, që të marrim vendim me Ardianin, dhe po s’e morri Ardiani, do ta bëj me kokën time për një vit do të fus në provime, do të shikoj si të ecin gjanat.

Profesori- Për këto, që të thashë, sa më shumë kreditet, që ke. Pastaj kto të semestrit të parë provimit, këto të semestrit të parë, se ti tani je për.., se shife ku është problemi jot! Ti jep provimet e vitit të dytë, të vitit të parë dhe vitit të dytë për semestrin e dytë, jo për semestrin e parë s’i jep dot. Domethënë gjithë provimet e semestrit të parë dhe gjithë provimet e semestrit të parë të vitit të dytë, ti nuk i jep dot tani!

Studentja- Hë, hë…

Profesori- Kështu që do i japësh në shtator! Kshu tani duhet të kapësh semestrin  dytë! (përshëndet njërin). Mirë? Qysh jeni? E kuptove?

Studentja- Hë, hë, e mora vesh, po!

Profesori- Tani dy gjëra: më ndiq një sekondë! Mu nuk do m’ shkruash gjëra domethënë, do komunikosh vetëm te WhatsAppi dhe mos më shkruaj për provimin, gjana, se s’kam për të kthyer përgjigje, se do të kthej përgjigje shumë keq. Mos më thuj mu, kshu profesor, kam nesër provim. Presor, ku je? Dua të takoj pak!

Studentja- Ok! Në rregull!

Profesori- Se un jam.., do më nxjerri kronika e zezë, pastaj.

Studentja- Ok! Në rregull! Kshu do ta bëjmë!

Studentja- Takohemi nesër!

Pasi në takimin e parë profesori i tha studentes së “e do Zoti shumë”, në takimin e dytë nuk vonoi t’i kërkonte puthje.

Takimi i Dytë:

Studentja- Se s’e marr vesh! Më kupton?

Profesori- Mendova më mirë, që të kishte rini edhe më duket, se do të çoj në një lokal peshku.

Studentja- Po më dhëmb dhe koka, jam e sëmurë.

Profesori- Ça të dhëmb? Të kanë ardhur ato?

Studentja- Hë..!

Profesori- Të kanë ardhur ato? Je keq? Të dhëmbin veshkat? Po shyqyr, që erdhën nuk thuj?!…

Studentja- Po, mirë!

Profesori- Se, kur nuk të vijnë, nuk është gjë e mirë, moj!

Studentja- Eh! Mirë e ke!

Studentja– Ore do ma shpjegosh tani muhabetin e shkollës tamam, ça duhet të bëj unë për atë provimin? Janë gjithë ato provime, se unë po mos mora ktë shk…

Studentja –Të të them, më thuaj stresi jonë!

Profesori- Po të them una, hiqe stresin komplet!

Studentja- Po si mor burrë?! Më thuaj ti mua, si mund të marr provimin, që të jem unë.., të heq stresin?

Profesori- Baj gjumin rehat! Rri afër meje!

Studentja- Hmhm.. tashi e kam seriozisht! Do ma shpjegosh tamam?

Profesori- Dhe unë seriozisht e kam!

Studentja- Hajde, të ma shpjegosh tamam tashi! Ca duhet të bëj unë tani?

Profesori- Asnjë gjë!

Studentja- Po si, po neve s’rrimë kot, ça duhet të mësoj a, duhet ça?

Profesori- Ashtu po, do të ndihmoj unë, avash- avash edhe të tjerëve. Neve do të krijojmë, do bëjmë diçka, do vemi tani bashkë, mbasi të pimë kafen ktu, do ikim lart te Universiteti, do marrim te sekretaria ça provimesh ke ti, të semestrit të parë, të vitit të parë të semestrit të dytë, se ti s’ke hy te asnjë më duket dhe do i marrim 1,2,3,5,10…Pastaj do marrim dhe provimet, që ke semestrin e dytë, se ça mund të hysh, unë do të jap për shembull, që ti të futesh në dy provime, do fitosh dy provime. Fiton tani, që kur të vish, që në 1 shtator, ti të kesh mbaru. Në shtator, ti të kesh provimet, e meqë ke marrë mungesa, të japësh provimet e  semestrit të parë të vitit të dytë! Një nga këto është letërsia, që është prapë me mu.

Studentja- Hë, hë..!

Profesori- Dhe në shtator, ti po të ecësh me këto ritme, do kesh 3-4 provime dhe ecën në vit të tretë! Rri ok!

Studentja- Nuk është, se i kuptoj tamam.

Profesori- S’më kupton?! Mirë, do marr një laps e një letër.

Profesori- Mallku qoftë ai, që s’të do ty!

Studentja- Ça ti bëjmë tani, që s’më duan?!

Profesori- Kurse dje ma more për keq! Unë po bëja shaka.

Studentja- Po jo more se s’ta morra për keq!

Profesori- Po lëre!

Studentja- Për Zotin e madh!

Profesori- Unë thashë, ngaqë the ashtu, unë thashë të vij dhe unë thashë shtrihemi të dy, direkt ti…

Studentja- Nuk e mora për keq, po thjesht nuk kam internet në shpi jam pa te, jam dreq.

Profesori- A mund ta paguj unë internetin? Vetëm të komunikojmë dhe hajd bëj ofertën! Do ma bash, do ma bash ktë nder?!

Studentja- Jo more! Nuk e kam për ktë arsye, se nuk kam mirë telefonin!

Profesori- Ma plotëso këtë dëshirë! Vetëm flasim lirshëm, se do thush pastaj, jo po s’dëgjova, jo po s’hodha dot foto, se s’kam internet. A mund të ma plotësosh këtë dëshirë të lutem?

Profesori- Ore të bëj një pyetje una? Ça do ti nga jeta? Kjo është shumë e sinqertë. Supozojmë, se unë jam një engjëll e kam ardhë, të plotësoj dëshirat e tuja nga A te ZH-ja…

Studentja- O profesori im i dashur! Unë nga jeta ime dua, që të mbaroj një shkollë, të futem në një punë, si e thjeshtë, nuk dua shumë nga jeta ime!

Profesori- Atëherë, po sikur unë t’premtoj shumë sinqerisht, domethënë pa.., pa asnjëlloj interesi, në mënyrë, që të mos mendosh ti, që presori po e bën për lekë.

Studentja- Hë!

Profesori- Ti shkollën do ta mbarosh, se më do mu trapi! Po ta them kshu! Thjesht un kam një kshu, më ka picku bleta e për momentin, më ka picku bleta.

Profesori- Se mos thosh noi nate, hajde dalim të dy! Apo s’të lë i dashuri?

Studentja- Hë?

Profesori- Hë mendoje përgjigjen!

Studentja- Unë s’kam të dashur unë, o burrë!

Profesori- Hë, hë! Ca ke?

Studentja- S’kam të dashur.

Profesori- Po pse s’ke të dashur?

Studentja- Shiko, ku e çon muhabetin! Unë po them provimet, ai thotë të dashur, do dalim..

Profesori- Po pse mos dalim?

Profesori- (I thotë kamarierit) Më sill një laps, më sill e një letër të lutem! Një letër, letër..!

Profesori- Pastaj do vemë te sekretari, do i marrim me radhë provimet, do i shkruajmë me data, data do vish filan, data do vish filan dhe do bisedosh me Anën! Do marrësh çfarë të duash nga Ana, se ka të tre konspektime. Thuaj të lutem, m’i jep, që t’i mësoj çikë! Të mësosh 5 gjana dhe të mos hysh! Mendo, unë po të fus në provimin, do thuash dy llafe! Kosto zero. Ka nai gjë kaq të paqartë, që s’të shpjegova unë?!

Studentja- Ma jep ktë letrën këtu!

Profesori- Po prit, se do ikim të marrim datat, ajo është kot, thjesht!

Studentja- Mirë, le ta kem këtë, është i imi ky!

Profesori- Po shtrimi më sa bukur e fol, çojmë gjet masazh të fërkojmë, te “Frontera”, të cojmë në Tiranë, të marrë atë shoqen time, të bësh atë, masazh quhet, ke dëshirë kshu, apo s’të pëlqejn kto gjëra? Shkon naiherë, të çoj tek “Frontera”, e ke dhuratë prej meje. Kur të dush, mund të ikësh që tash, që sot, ose më pyt, kur do ikësh, t’i them asaj, mu te blloku e ke.

Studentja- Në bllok, ahh…!

Profesori- Në bllok’t re!

Profesori- Me të futme prapë, kishe.., ha mut ti, unë flas.., ti…

Profesori- Do ikim pra, po unë po flas.., ti… Ça më intereson kjo mu, kur s’ka feedback! Ca më intereson?!

Studentja- Shumë mirë!

Profesori- Ec, po hë..!

Studentja- E gjeta!

Profesori- Bravo! Do më japësh noi patate? Noi gjellë?

Profesori- Hë! Kur s’do ta kuptosh…

Studentja- Jo, se s’du ta kuptoj!

Profesori- Nuk do, jemi të dy ktu neve…

Studentja- Eh, jemi…

Profesori- Ça mund, meqë ti i di llafet, ça mund të bëhesh një gjë të mirë, ktu tani, në ktë moment, se po trembesh.

Studentja- Jo mo, nuk po auuuu, u trasha për kokë time!

Profesori- Një puthje, më! Një puthje, se ma nxive jetën!

Studentja- Ahhhh…

Profesori– Diçka kupton nga një puthje. Kaq më lal, kaq! Kaq! Kaq!

Studentja- S’e dijsha.

(Profesori afrohet dhe e puth studenten)

Profesori- Tani qite atë çimçakiz më! Ku e ndave atë cimçakizin ti re? Seriozisht e kishe ktë? E kishe puthje?! Bravo! Do iki të vras veten! Kjo ishte puthje?!…

Studentja- Ktë kërkove profesori im i dashur! Ca i ke kto?

Profesori- Puthje ishte kjo?!

Studentja- Po!

Profesori- Hajde tashi!

Studentja- Po afrohu!

Studentja- Jamëëëë.., nuk e di domethënë…,nuk kam ardhur e përgatitur profesor.

Profesori- Do kishe ardh e përgatitme, edhe po s’u përgatite, e lexon shpejt e shpejt.

Studentja- Eh.., e lexoj vërtet unë, profesor!

Profesori- Një puthje!

Studentja- Po tashi, shiko! Se ti ke arritur një stad në stadin e profesorit, unë s’kam arritur akoma, nuk jam aq e shkathët.

Profesori- Po ç’ke ti? Do të baj unë llafe burrash! Të jap fjalën!

(Profesori afrohet dhe e puth prapë)

Profesori- Të lutem fute çik mbrapa! (çantën)

Studentja- Ajji… hiqe mbrapa!

Profesori- Të lutem! Më puth edhe ti mua!

Profesori- Të lutem!

Studentja- Step by step!

Profesori- Po mirë! Më puth të thashë! Një puthje të kërkova!

Studentja- Step by step!

Profesori- Me vend! I kam shumë keq kto batutat. Ahhh.., puthe! Ti sa e puthe çimçakizi në klasë të parë… eh bab..!

Studentja- Mirë atere!

Profesori- Do hapet re, do hapet!

Studentja- Tashi, ça do marrim te shkolla ne?

Profesori- Hë!

Studentja- Ça do marrim te shkolla?

Profesori- Te sekretaria pastaj do takohemi prapë! Ec përpara ti te sekretaria!

RASTI I DYTE

Profesori-(Flet me sekretaren) Përshëndetje! Hë mo! Si të kam? Si kalove? Të lutem! Do vish këtu pak?

Studentja-Nuk e di, ta shpjegoj tani, duhet të kuptohesh!

Profesori-Mirë! Çfarë do ndryshojë? Unë një javë, pastaj një javë pushim unë, kur të vij unë, o jemi takuar 100 herë, se kam kaluar dhe ditë këtu unë. Do më puthësh, edhe ndaje! Po a jo?

Studentja-Shiko çikë! Tani, unë sot s’erdha e papërgatitur.

Profesori-Po një puthje po të kërkoj, se s’të dua asnjë gjë tjetër! Kur të vish e përgatitur pastaj vetë, më thuaj vetë, se s’të them më gjë. Po ma jep një puthje tamam, ta dish, që më ka puth më ka xhan, se kjo tregon, që më ke xhan, kur më puth tamam. Kur më puth ashtu, i bie, që ta jap kështu, për gjynah, për sevap. Mua mos m’i bëj gjerat për sevap! O i bën, se i ndien, o mos i bëj! E thashë! Fola gabim?

Studentja-Jo, jo!

Profesori-Se kështu, unë kështu jam i drejtpërdrejtë, prandaj nëse, ndoshta kam bërë edhe gabim.

Studentja-Jo, jo, po thjesht…

Profesori-Nuk do!

Studentja-Jo, jo, jo, jo! Dëgjo! Dëgjo tani, të ta mbaroj fjalinë! Nuk hëë.., thjesht jam e papërgatitur.

Profesori-Dhe një puthje më, pse ça ka për t’u përgatit. Për një puthje, se një mend më fute trefazorin! Thuaj nuk dua dhe kaq lemë! Ehuu më nxori thinjat, më bëre me djersë të ftohta.

Profesori-Hajde!

Por si funksionon mekanizmi i marrjes së të gjitha provimeve? Si bashkëpunojnë me njëri-tjetrin pedagogët? Profesor Denisi e shpjegon fare mirë më poshtë…

Profesori-Tani do pyesësh, janë e do, që janë pa sezon, ke dy firma.

Profesori-Do pyesësh Anën! Te ato të vitit të parë duhet të ikësh të pyesësh, të interesohesh për ato të vitit të parë! Atëherë ti fillon i gjashti, data e parë 11, po duhet të kesh dy provime para datës 11. 11,16, 18, 22, 25, 28, 3, 4, 9 10, gjitha këto t’i japim tani. 2 janë të miat, 2 Shehu, Pikën kam pikëpyetje, 3 Shehu, këtu jam vetë unë në komision. Etem Minga paska 3 copë, do i blejmë ndonjë parfum, ndonjë gjë kësaj ne, hë se ia blej unë, paska 3 provime…, q..a nonën! Shih sa ka 1,2,3.., një jam vetë unë, 3!

Profesori-3, 4 provime, q…a ropt! 4 provime! Se ka një këtu, një këtu, kjo patjetër!

Profesori-Duhet ta bëjmë Nilën, se s’bën! Më mirë mbarojmë Nilën. Ardianin e kemi në 4, këtë e ke të mbaruar. Kam një çikë, po edhe kjo do ma dëgjojë llafin, se e kam mikeshë. Atëherë Ardianës, duhet Gramatika Italiane, Ardian Lame, Denisa prapë pika, paska, dy pika, Fatos Gjata, ose bëjmë Tosin, Tatos Gjata, Fatos Gjata. T’i them Tosit unë, mbase e mori kjo, Nila 3, Ardian Lame…, pra neve punë kemi me Nilën mbi të gjitha, qenka 1,2,3,4. Ka dy kjo Anglishtja, që lëmë për punë (nuk kuptohet), Ardianin dhe Ardianin… Këto janë të gjitha të mbyllur për mu, vetëm Nila, do s’do, do i bëjmë ndonjë peshqesh, ndonjë gjë, ndonjë parfum, ndonjë gjë. Unë kam dy, ka katër…

Studentja-Ah, e kuptoj!

Profesori-Janë shumë!

Pas kësaj, profesori dhe studentja hipin sërish në makinë… profesori i kërkon studentes që takimin tjetër të vijë e përgatitur, duke nënkuptuar se nuk do të mjaftohet vetëm me puthje.

Profesori- Jemi në rregull! U qetësove?

Studentja-Po, po! U qetësova!

Profesori-U qetësove ndonjë çikë, apo prapë, si e.., gjithsesi të lutem! Nga ky moment, po s’u përkushtove te gjërat e tua, jo se s’dua unë, po të përkushtohesh, të vish ditë për ditë, ditë për ditë, datat e provimeve s’duhet të mungosh te asnjëra, që ato të paktën të fiksojnë! Hajde të paktën tek këto ditët, që kanë ngel deri në datë 6!

Studentja-Po!

Profesori-Se dy javë, tre javë janë, dreqi ta hajë!

Studentja-Po!

Profesori-Hajde të shohin, pastaj komunikojmë me ndonjë!

Studentja- Ok!

Profesori- Mos më hajde më pa përgatit, se do të vë 4, hajde e përgatitur herës tjetër!

Studentja- Të vij e përgatitur?

Profesori- Hë pra!

Studentja-Të marr vesh…

Profesori-As ti s’vuan për gjë, as un s’vuaj për gjë! Dakord?

Studentja-Po!

Profesori-Po pate një fije feeling, ok! Po s’pate fije feeling…, të kam shumë xhan thuaj, po e lemë këtë muhabet!

Studentja-Ok! Në rregull!

Profesori-Edhe unë s’mbahem pastaj, se unë, dhe unë.., kështu rompi coglione (Italisht ) pastaj, se të çan bythën 100 herë.

Studentja-E kuptoj!

Profesori-Më mirë sa më pak ushqim për të tjerët, për thashetheme!

Studentja-Po!

Profesori-Si bën ti…, bën edhe si interesante…

Studentja-Profesor! Do preki reputacionin tënd!

Profesori-Më plasi trapi!

Studentja-Si të plasi trapi?!

Profesori-Reputacioni nuk është kështu, me ashtu fitohet…

Studentja-Hapet dera, po hë!

Profesori-Nuk hapet!

Studentja-U hap!

Profesori-Nuk u hap, pra!

Studentja-Të zbres unë, se nuk dua të kalojnë dhe gocat!

Profesori-Ok!

Studentja-Ciao!

Profesori-Ciao!

Takimin e fundit, studentja u desh që ta gënjente profesorin se ishte sëmurë, pasi insistimi i tij kishte arritur kulmin.

Profesori-Mirëdita!

Studentja-Mirëdita profesor!

Profesori-Kam emër unë! Të lutem!

Studentja-Më pëlqen, të thërras profesor! Ca ke me mua?!

Profesori-Jo, ça ke ti me veten tate?!

Studentja-Pse, ça kam unë?!

Profesori-Qysh nuk erdhe një ditë, më the mirë, më premtove, çke ti, do vij në shkollë, s’ke ardhur asnjëherë. Hë prapë e kam fajin unë? Hë prapë?

Studentja-Po tani, s’më vihet.

Profesori-Po gjë tjetër, bahet?

Studentja-Ncuq, jo!

Profesori-S’je përgatit as sot, do ta ngelësh kështu, qysh e ke nisur…

Studentja- Jo, jo! Pse do ngel?

Profesori-Do ngelësh, se vjen e papërgatitur, se the sot jam e papërgatitur. Kur të shkoj në Tiranë!

Studentja-Po e prek me duar, nejse (fytyrën).

Profesori-Nuk të prek, jo!

Studentja-Jo, jo! E prek me duar dhe më bëhet kështu!

Profesori-E ke pas vija-vija.

Studentja-Po e di, po dëgjo! Jam e papërgatitur për arsye, se isha e papërgatitur, kur më erdhën disa miq.

Profesori-Po mirë! Kur do vish e përgatitur? Ta di të paktën! Mirë, kur të duash ti!

Studentja- Çfarë të bëj unë?

Profesori-Po kështu, ti nesër.., mund të vijnë ca miq!

Studentja-S’e dija!

Profesori-Të erdhën miqtë!

Studentja-Eh..!

Profesori-Kur ikin miqtë, dakord, iku dhe e enjte sot, se e di unë, je mjeshtër ti.

Studentja-Po miqtë mund të ikin për nja një, për nja 4 -5 ditë.

Profesori-4-5 ditë, javës tjetër, domethënë…

Studentja-Kanë ik!

Profesori-Javës tjetër do vish e përgatitur?

Studentja-Po, po!

Profesori-Llaf burrash?!

Studentja-Po pra, unë s’dua të ngel!

Profesori-Në rregull! Mirë, që e ditke! Tani hape çikë letrën!

Studentja-S’e kam unë me vete!

Profesori-Mirë më, qysh ta shpjegoj unë ime? Ia q..fsha nënën! Të kam dhanë letrën në dorë, ti prapë s’e ke. Po fotografinë, s’e ke të paktën?

Studentja-Jo!

Profesori-Ça do flasim ne?

Studentja-Për ça supozohet ta kisha me vete? Ore thjesht, fole apo s’fole, për… me peda… me…?

Profesori-Me të gjithë, o burrë kam fol, nga i pari tek i fundit! Po unë duhet të shikoj datat, se më thanë, kur i ke datat?

Studentja-A tha Ardiani tani, që duhet të japë provimet e vitit të parë?

Profesori-Po ato do japësh dhe unë ta shpjegova, ça të kam thanë unë.

Studentja-Atë pra, ça…

Profesori-Të njëjtën gjë!

Studentja-I shikoj vetë datat unë.

Profesori-Po mirë pra, jo po më duhen dhe mu datat, se do iki t’i takoj unë prapë!

Studentja-Mirë, se i dërgoj unë me foto, kur të vete tani në Tiranë, ta dërgoj me foto atë!

Profesori-Nuk do ikim bashkë deri te TEG-u?

Studentja-Jo, jo, se po pret ajo shoqja ty!

Profesori-Je bërë kokrra e legenes, je bërë!

Studentja-Pse more legene unë? Ç’ke me mua, more profesor?! Ti je njeri i kulturuar.

Profesori-Dëgjo, dëgjo!

Studentja-Si mund të flasësh kështu?!

Profesori-Po lërë më, se nëna më bëri çun, pastaj u kulturova vetë unë!

Studentja-Të bëri çun nëna, po ç’lidhje ka, të bëri çun?!…

Profesori-E pra, që po më tregon kulturë.

Studentja- Duhet të jesh i kulturuar!

Profesori-Uuaaauu, po të lutem, ke të drejtë!

Studentja-A je profesor ti?

Profesori-Ç’lidhje ka?! Profesor jam, mbaroi ora e mësimit!

Profesori-Tani…

Studentja-Shih me këto pedagoget e vitit të parë, është çdo gjë në rregull? Është mbyll muhabeti? Hë re,se po flas seriozisht!

Profesori-Dhe unë seriozisht po flas!

Studentja-Po ti s’po më kthen përgjigje, vetëm shikon ashtu…

Profesori-Më vjen inatë, sepse ta kam thënë unë këtë, që ik pa merak e ti bën po muhabeti..

Studentja-Avash-avash, se gropa…

Profesori-Unë nuk jam as legen, gjithsesi koha do ta vërtetojë, un s’jam legen, se më vjen shumë inat me këtë…

Studentja-S’thashë more që je legen.

Profesori-Po jo pra, se mo më kështu, unë kur e them një gjë, unë jam, o dhite, mirë? Unë jam o nxirre e mbaj, o dhite e haj..!

Studentja-Epo si je ti tani?

Profesori-Unë jam tek e para, kur e them një llafe qielli me tokën, e kthej përmbys e s’e bëj!

Studentja-Hë ça ke?

Profesori-Asgjë, të kanë ardhur edhe nga goja ty?

Studentja-Po jo, nga goja jo, po…

Profesori-Ej, këtë faqen, jepja ndonjë tjetri ti..!

Studentja-Pse more? Tani çdo nxënës nuk përgatitet tamam për provimin, lë ndonjë gjë mangut.

Profesori-Unë të thashë! Ti mirë, që mangët ke lanë, por ti s’po lufton as për pesën!

Studentja-S’po luftoj as për pesën?

Profesori-Hëë..!

Studentja-Oh, shumë vapë. O lëvizim, se po na bie dielli, hë…

Profesori-Nga anët tona i thonë: nuk më do bytha, pa marrë një puthje, nuk e di si e ke ti nga Berati andej, ça anësh, si i thoni..?

Studentja-Shumë vapë këtu, nuk rrihet!

Profesori-Po pra, do më puthësh një çikë?

Studentja-Të puth unë ty? Pse? Apo do të marr për burrë?

Profesori-Po e the dhe njëherë, lëre fare!

Studentja-Hë, se bëj shaka, bëj shaka!

Profesori-Ti, kë puth ashtu, ti më?

Studentja-Ahh, tashi boll!

Profesori-Oouu…

Studentja-Hë tashi! Hajde, hajde, se për Zotin është shumë vapë këtu, nuk po rri dot!

Profesori-Më puth tamam, që të iki! Ti e ke në dorë! O ikën shpejt, o ikën vonë, ti do vonohesh, s’po vonohem unë.

Studentja-Eh, Zot i madh!

Profesori-Është shumë vapë me vërtetë, bjere të puth shpejt e të ikim!

Studentja-E kam seriozisht! Më prishe buzëkuqin! Më prishe buzëkuqin!

Profesori- Ej! Pse nuk më puth tamam?

Studentja-Ooh.., mos më picko!

Profesori-Pse të shikon ndonjë?

Studentja-Profesor! Të lutem shumë! Tregohu profesor!

Profesori-Qysh ia ke kaluar këto ditë?

Studentja-Mirë, mirë!

Studentja-Ore profesor, të thashë edhe njëherë!

Profesori-Po më the edhe njëherë profesor, sinqerisht ne të dy, nuk do kemi më punë bashkë!

Studentja-Po a je profesor ti?! Kam qejf unë, kur të thërras me grada. Ça ke? Është gjë e bukur, mua më pëlqen.

Profesori-Të lutem shumë!

Studentja-Profesor Denisi, ok! Po ta them dhe emrin dhe po na bëhet qejfi të dyve.

Profesori-Jo!

Studentja-Po a do emër ti?

Profesori-Thuaj doktor!

Studentja-Pse doktor?

Profesori-Se jam doktor!

Studentja-Po s’je doktor, ti je profesor!

Profesori-Doktor Shkencash!

Studentja-Unë për profesor të njoh!

Profesori-Jo, unë jam doktor!

Studentja-Eh po mirë profesor-doktor shkencash, Denisi!

Profesori-Unë jam doktor shkencash!

Profesori-Ma trego një çikë tani!

Studentja-Pse duhet të tregoj, thjesht nuk flas dot, gjithsesi do takohemi!

Profesori-Qysh ta kuptoj unë që më ke xhan, apo s’më ke xhan?

Studentja-Takohemi të enjten edhe merremi vesh! Ok prof?

Profesori-Takohemi, me kaq të shtyme, sa do dalim..

Studentja-Ciao!