Ai është quajtur ‘kasap’ që nga ditët e Luftës së Dytë Çeçene, më pas në Aleppo të Sirisë, tha ish-zëvendës shefi i shtabit të përgjithshëm të forcave të armatosura të Ukrainës Ihor Romanenko për Aleksandr Dvornikov. Ky i fundit u caktua dy ditë më parë nga Vladimir Putini si udhëheqës i luftës në Ukrainë.
Dvornikov komandonte një divizion rus të pushkëve motorikë që sulmuan Grozny, kryeqytetin e provincës jugore të pavarur ruse de-fakto të Çeçenisë, në fund të vitit 1999 dhe në fillim të vitit 2000.
Pastaj, forcat ruse bombarduan qytetin përpara se të lëviznin në grupe të vogla këmbësorie që dyshohet se qëlluan mbi këdo që shihnin.
Artileria me raketa, bomba thërrmuese të ndaluara dhe raketa lundrimi vranë mijëra civilë dhe rrafshuan Groznin.
Qyteti ra më 6 shkurt 2000. Këto ditë, vëzhguesit thonë se Moska duket se po përdor një taktikë të ngjashme në qytetin e rrethuar jugor të Ukrainës, Mariupol. Zyrtarët ukrainas akuzojnë Rusinë për vrasjen e dhjetëra mijëra civilëve dhe dëmtuar ose shkatërruar pothuajse çdo ndërtesë atje.
Fshirja e Alepos
Në vitin 2015, Putin e vuri Dvornikovin në krye të forcave ruse në Sirinë e shkatërruar nga lufta.
Dvornikov shpëtoi administratën e presidentit sirian Bashar al-Assad nga rrënimi dhe mori përsipër betejën për Alepon, një bastion i opozitës.
Ai duket se ka përdorur taktikat e Groznit, ku dhjetëra mijëra sirianë u vranë dhe qyteti historik u shndërrua në gërmadha që digjen.
“Atë nuk e ndalon asgjë. Ai i qëndron qasjes së vjetër sovjetike, nëse ka forca, ato duhet të përqendrohen dhe të përdoren për të shkatërruar gjithçka. Ne i kemi parë rezultatet në Aleppo”, tha Romanenko.
Dvornikov i pa rezultatet ndryshe.
“Aksioni ushtarak i grupit rus të forcave të armatosura ndryshoi rrënjësisht situatën në Siri në pesë muaj e gjysmë. Shpërbërja e mundshme e Sirisë është penguar”, tha ai në një intervistë të rrallë në mars 2016.
Ditë më parë, Putini i dha një medalje Heroit të Rusisë, një nga çmimet më të larta të Rusisë, në Dvornikov në Kremlin.
Megjithatë, mashtrimi nuk duket se po funksionon në Ukrainën veriore dhe qendrore.
Atje, terreni i pyllëzuar, pritat dhe sulmet e guximshme të forcave ukrainase, si dhe logjistika e dobët dhe morali i ulët, penguan përparimin e rusëve drejt Kievit, tha Romanenko.
Ata pësuan humbje të rënda, poshtëruese dhe u tërhoqën nga rajonet e Kievit, Chernihiv dhe Sumy në fillim të prillit.
Por Ukraina jugore është ndryshe pasi peizazhet dominohen nga stepat dhe Moska duket se po përdor sërish të njëjtat taktika, tha Romanenko, shkruan Al Jazeera.
Mbështetja e rebelëve
Në vitin 2016, dy vjet pasi separatistët e mbështetur nga Kremlini morën armët kundër Ukrainës në provincat juglindore të Donetsk dhe Luhansk, Putin e vendosi Dvornikovin në krye të Qarkut Ushtarak Jugor të Rusisë.
Ky post përfshin bazat e aneksuara të Krimesë dhe ruse në rajonet separatiste gjeorgjiane të Osetisë së Jugut dhe Abkhazisë dhe krenohet me mijëra anëtarë të shërbimit të testuar në betejë.
Edhe pse Moska e kishte mohuar me forcë dërgimin e trupave në Ukrainë në atë kohë, zyrtarët në Kiev, inteligjenca perëndimore dhe raportet e medias zbuluan praninë e ushtarakëve dhe “konsulentëve” rusë në provincat separatiste.
Lufta u bë konflikti më i nxehtë i armatosur i Evropës, duke vrarë më shumë se 13,000 njerëz dhe duke çrrënjosur miliona ukrainas që nga viti 2014.
